1.gün
-‘Ah hadi ama Zo!’
Diye uyandı Zoey derin uykusundan. Kendini mutlu hissediyordu. Rüyasında bambaşka bir ülkeye çikolatadan yapılmış evlere şekerlerden ağaçları olan bir yere gitmişti. Bunların çocuksu geldiğini biliyordu. Ama napsın…İçindeki çocuğu hala atamamıştı. Oda arkadaşı Catherine onu burnunu çekerek uyandırmıştı. Bu yüzden Zoey’nin burnu hala sızlıyordu. Fıstık yeşili perdelerin ve pembeden yatağı onda tuhaf bir enerji oluştururdu hep. Sabahın erken saatlerinde güneşin iki dağın arasından muhteşem bir şekilde doğarak turunculuğunu göstermesiyle perdenin fıstık yeşili rengi birbirine bürünmüş ve insana huzur veren bir görüntü ortaya çıkarmıştı. Tekrar Catherine’nin sesi Zo’nun irkilmesine sebep oldu.
-‘Hiç vazgeçmeyeceksin değil mi? Uykumun muhteşem yerinde beni uyandırdın yine ne oldu?’
-‘Hey tüm Slytherin’ler ortak salonda toplandı. Görmeni istediğim bir şey var.’
-‘Tamam tamam geliyorum.’ Dedi Zo.
Elini yüzünü yıkadıktan sonra sabahlığını üstüne geçirip merdivenlerden aşağıya inmeye başladı. Aşağıdan ‘wouu, hey aman tanrım, muhteşem’ gibi sesler geliyordu. Zoey’nin merakı artmıştı. Merdivenlerden koşar adım indi ve önünde duran kalabalığı yararak masanın üstünde olan şeyi gördü. Vay canına bu bir Ateşoku’ydu. Ateşoku tüm ihtişamıyla orada öylece duruyordu. Acayip derecede parlaktı. Zoey ateşoku’nu izlerken gözüne süpürgenin ucuna tutturulmuş bir not ilişti. Ve üstünde Zoey’ye yazan süslü bir kağıt tutturulmuştu. Zoey ilk önce duraksadı sonrada büyük bir çığlık kopartarak şaşkınlığını yansıttı.
-‘Ah tanrım vay canına tanrım inanamıyorum.Bana mı? Yani bana…Ah rüyadayım sanırım aaaaaaayyy.’
Sevinçten gözeri dolmuştu Zoey’nin. Bir ateşoku ha. Vay be… Zoey Slytherin Quidditch takımının arayıcısıydı. Eski süpürgesi çok yavaş gidiyordu. Bu onun her zaman arzu ettiği bir şeydi. Neyse aradan 25-35 dakika geçti ve Zoey ile arkadaşları hala süpürgeyi kimin getirdiğini tartışıyorlardı. En sonunda Zoey pes etti ve tam olarak uyuyamadığı için odasına çıktı. Arkasından da Catherine geldi. Kendi kendine hala süpürgeyi kimin getirdiği hakkında fikirler yürütüyordu. Zoey için bu sözler artık bulanıklaşmıştı ve o da kendi rüyalarına dalmıştı.
Rüyasında Gryffindor ile olan maçlarında snitch’i yakalayıp kupayı Sltyherin’e getirmişti. Ne de tatlı bir rüyaydı. Ama acaba bu gerçek olabilecek miydi? Yarın Slytherin ve Gryffindor kupa maçı vardı.
2.gün
Zoey yine Catherine’in sesiyle uyandı.
-‘Hadi Zoey kalkmalısın bugün maçın var kahvaltı yapmalısın.’
Yine tamam deyip kalktı Zoey. Bugün çok heyecanlıydı. Maçı kazanmak istiyordu ve bunu başarıcaktı. Buna tüm kalbiyle inanıyordu. En sonunda tüm Hogwarts okulu öğrencileri Quidditch sahasında yerlerini aldılar. Zoey’nin içi kıpır kıpırdı. Ne olursa olsun o kupayı almalıydılar. Kapılar açıldı ve hepside büyük bir çoşkuyla bekleyen taraftarların alkışları arasında çimlik sahanın ortasına vardılar. Süpürgelerini kaldırdılar ve hakemin maçı başlatmasıyla herkes karekete geçti. Hava çok sisliydi. Kimse kimseyi göremiyordu. Rüzgarın uğultulu sesi Zoey’nin kulaklarını tırmalıyordu sanki. En sonunda bir Gryffindor vurucusunun 4 metre ötesinde parıldayan küçük snitchi gördü. Hızla ona doğru uçmaya başladı. Ateşokuyla kendisini durdurulamayan bir güce benzetti.
Snitch’in altından kanatları o sisli havada bile gözalıcı bir şekilde parıldıyordu. Hırçınca esen rüzgara karşı elini kaldırdı ve snitche doğru uzattı. Fakat snitch kaçmayı başardı.
Bunun ardında büyük bir hayal kırıklığı yaşayan Zoey tekrar denemeye koyuldu. O yeşil gözlerini iyice açmış dört bir yanında o küçük ufak ve aynı zamanda çok yaramaz topu aramaya koyuldu. En sonunda o kanatları yine gözüne takıldı ve ona doğru yönlendi. Bu sefer istiyordu. Evet onu yakalayacaktı. Diğer arkadaşları onu deli gibi gelip geçen Bludger lardan koruyordu. Evet Snitch’e yaklaşmıştı. Yaklaştı yaklaştı daha çok yaklaştı ve evet : Snitch ellerinin içindeydi. Bir anda her yandan çığlık sesleri yükselmeye başladı. Aslına bakarsanız sadece Slytherin’den.
Slytherin takımı Qudditch kupasını aldıktan sonra ortak salonlarına gittiler.
Büyük bir coşkuyla kutlama yapılıyordu. Catherine ve Zoey’de bu kutlamada coştular. Fakat eninde sonunda parti bitti ve herkes yataklarına döndü. Zoey binasına kupayı kazandırdığı için göğsü kabarmıştı. Çok gururluydu. Yumuşak yastığında yeni bir rüyaya daha dalarken kendiyle gurur duyduğunu düşünüyordu.
not:Geceevi RPG sitesinde yaptığım bir rp idi umarım sorun olmaz
Konu: Zoey Montgomery 
Ptsi Eyl. 28, 2009 3:44 pm
