William arkasını dönüp Daimon Krallığına baktı.İhtişamlı savaşçı alanına, okçu talim alanına ve kendi bölgesi olan büyücülük alanına.Sonra sopasını çıkardı.Basit bir asaydı.Büyüsel gücü fazla yoktu ama zate onu almasının sebebi farklıydı.Bir yere oturup büyüler mırıldanmaya başladı.Sopa parıldamaya ve sertleşmeye başladı.Sonra sopaya bir kaç büyü daha ekledi.Artık asa kılıçlara ateşere dayanabilir sahibini ateşlerden ve büyülerden korurdu.Tabi özel yeteneklerden korumazdı fakat onun yeteneği burada devreye giriyordu.Babasının mirası.Etkisiz kılma yeteneği.Bu şekilde istediği yeteneği etkisiz kılıp yok edebiliyordu.Kimse zihnine giremez, kimse daha güçlü olamazdı onun yanında.Sopasını havaya kaldırdı ve yavaşça indirdi.Böylece hava yarılmaya başladı.Bu bir boyut kapısıydı.En sevdiği büyülerden biriydi.İçine yürüdü ve asasını kaldırıp kapıyı kapattı.Sonra vampirlerin alanına geçiş yerinde yeniden ortaya çıktı.İki muhafızda silahları sarılmıştı.Biri üstüne atladı ama William tecrübesiyle kurtulup kılıcını aldı muhafızın.Sonra adamın yanına saplayıp hafifçe
-Hiç bir şey olmadı, hiç bir şey görmediniz.
diye fısıldadı.Bu bir emirdi.Adam kalkıp bu emri yavaşça yaydı.Bu sırada William vampirlerin şehri olan Volterra'ya geçmişti bile.Bu yerde biraz ışığa ihtiyacı olacaktı.Yüzüğüne kedi taşını taktı ve görmeye başladı.Ardından yavaşça yürüyüp geçti.Bu sırada sevgisiz adlı kitabından bir şiiri mırıldanıyordu.