Peter R. Entreri

[Not=Başka bir sitede yaptığım rp olduğu için isimler farklı.Rp de ben Edward'ım]
[Not 2=Kanıt istiyosanız baş vampir Bellatrix'e sorabilirsiniz]
[Not 3=renk kullnamıyorum.Nedeninide bilmiyorum.Onun için renklendiremedim]
(
Edward son günlerde sıkıntılıydı.Nerdeyse kendini içeri kapamış o Noel ‘i bekliyordu.Camdan bakıp kar tanelerini görmek istiyordu.Edward yine fazla gösterişli olmayan takvimine göz attı,

24/12/2006 yazılıydı Edward, küçük ve tiz bir çığlık attı çok az kalmıştı Noel olmasına yine camdan bir bakış attı .Güneşin parlaklılığı ve sıcaklılığı her yandan belli oluyordu. Edward hemen dışarı çıkıp bir kule gibi olan saate baktı on ikiyi beş geçiyordu. Edward bunun sevinciyle dışarı çıkıp güneşi izlemeye başladı.

Ve bir arkadaşı gelip Edward’a
Ne haber. Noel ne zaman, bir tane bile kar görülemedi, şuana kadar.
Edward:
Bu zamana kadar kar olmayabilir, ama Noel'in gelmesine dokuz gün kaldı , dedi sevinçten, ve ayrıca otuz iki Aralık ta Noel'i iple çekiyorum.”
Arkadaşı Ronald :
-“Bende iple çekiyorum ayrıca saat on iki buçuk oldu diyip ordan” Uzaklaştı. Edward da oturduğu kayadan kalkıp yürümeye başladı. Zihninden sadece Noel, Noel ve Noel geçiyordu. Artık yorulunca yürmekten o;
nemli ve güneşin parlaklığından bir harikaya dönüşen çimlere oturdu ve yanında bir şeyin kıpırdadığını hissetti.Edward hemen yerinden şıçrıyarak ayağa kalktı ve etrafına bakındı gözleri fal taşı gibi açıldı bu bir kitabtı. Kitabı alıp, Güzel çimlere oturmaya devam etti.
Ve kitabın üstünde bir yazı vardı
Kitap Alanbus Monelva Reddli’e aittir.”Yazıyordu. Edward bu kitabı sayfalarını çevirirken eline küçük bir damla kondu. Güneş ın parlaklılığı azalmış yağmur başlamıştı.Bahçedeki herkezin yüzü dona kalmıştı.Edward da kitabı okumasına devam etti ,çünkü yağmuru seviyordu. Okula dönen arkadaşların dan birine:
Dönmeyin hem güneş hala biraz var gökkuşağı çıkabilir.”Dedi Edward.
Arkadaşı:
-“Evet olabilir.Ama bir sorun var yağmuru sevmiyorum diye ekledi ve” ordan uzaklaştı.
Edward gökkuşağının olmasını bekledi sonunda olmuştu. Edward bu şahaseri hayranlıkla izledi.Yağmuru sevdiği için fazla görmüştü gökkuşağını.
Ve izlerken ,kafası o kitaba takıldı .Ve ıslacık olan çimlerde aranmaya başladı. Ama bulamadı sonunda eskiden oturduğu kayanın yanına bakmak fikri geldi ve kayanın yanında kitaplan aynı renkte ve deride , küçük bir sandık buldu. Yaklaşık 13 cm di sandığı açtı içinden bir not vardı.

Nottada şunlar yazılıydı:
-“Alanbus Monelva Reddli’nin kitabı ait olması yerde! Edward bu notu Noel gelene kadar düşündü ve Noel geldiğinde
Çok Önemsizdi Edward İçin...

Noel balosuna katılmak istemiyordu bunun için katılmadı ve yarını beklemeye başladı. Sabahın erken saatlerinde uyandı ve camdan baktı.
Gözlerine inanmıyordu çünkü kar yağmış ve heryer bembeyazdı. Hemen dışarı çıktı, saatin altı buçuğunda. paltosunu giymişti, ama hayla üşüyordu. Ondan sonra bahçede bir duyuru gördü
Yetersiz katılım olduğu için Noel Balosu iki ocak iki bin altıya ertelenmişitir."
Yazıyordu. Edward çok sevindi ne yapacağını bilemedi. Bu sefer gidecekti. Karların yağmasını izlerken çocukların mutlu yüzleri bahçeye Toplanmıştı.
Ve akşama kadar eğlendiler. Akşam olunca Edward da yatağına gitti ve yarını beklemeye başladı
O günde erken kalkmıştı. Akşam olunca hoş ve güzel bir kızla çıktı baloya.
İsmide Vanessa Paursi di ve balo bitince Vannesa'lan konuştular ve gece 2.30 ta yatağına dönmüştü Edward. Yatarken yastığının arkasında kaybettiği kitabı buldu çok sevindi. İçinde ne olduğu merakıylan kitabın hepsini okurken, sayfayı her çevirdiğinde bir melodi oluşup şarkı halini alıyordu kitabı okumayı bitirince,yatağına uzandı bütün gece düşündü yavaş yavaş gözleri kapanıyor ,uykusu geliyordu.Derin derin soluk alıyor yarınki sınavı düşünüyordu.Ve yüklerin hepsi bir arada toplanınca tatlı bir uykuya daldı.Saatin dokuz buçunda arkadaşı Ronald sayesinde uyandırılmıştı
Ronald:
Uyan hadi derse geçikiyoruz!,hadi Edward!,biçim değiştirme dersi unuttunmu yoksa?
Edward:
Oh unutmuştum Ronald saol.
-Hey beni bekle Ronald!
Edward Sonunda Ronald'a yetişerek sınıfa doğru hızlı adımlarla yürüdüler.
kapıyı yavaşça çalıp sınıfa girdiler. Profesörden özür dileyip sıralarına oturdular.
Profesör:
Bugün çocuklar Hayvanlarınızı Su Kadehine Dönüştürmeyi Öğrencez.
Gördüğünüz gibi sıralarınızın önünde fareler var .Asalarınızı çıkarıp Veraverto diyip ,asanızı ileri hafifçe kondurun.!
Edward profesörün dediğini yaptı. Bir İki Üç Veraverto! olmuştu başarmıştı
Ronald'a hemen üçüncü deneyişinde yaptmıştı.
Son Bakış!
Edward'ın dersleri çok iyi gidiyordu.Onun için hayatını hırs ve kazanç duygusuyla yaşadı.. tüm hayatı boyunca bu özelliği sürdü!...
Son...