Daimon, Batı dillerine sonradan “demon” biçiminde yerleşen,
eski Yunanca’daki bir terim olup. antikçağ’ın çeşitli dönemlerinde
farklı anlamlarda kullanılmıştır.
Daimon teriminin kullanımına en çok
Sokrat,
Platon ve Platon’un takipçisi
Ksenokrates’in sözlerinde rastlanır.
Terimin eski Yunan tradisyonunda şu üç anlamda kullanıldığı belirtilir:
1-İnsanları yöneten ve geliştiren görünmez, yüce varlıklar. Bu
anlamdaki daimonları Platon üç gruba ayırmıştır: İlk iki gruptakilerin
bedenleri
esîrve ateşten oluşur, görülemezler. Üçüncü gruptakiler buharımsı bedenlere
sahiptir, görülmezlerse de, nadiren birkaç saniyeliğine (fantom
tarzında) tezahür edebilirler.
2- Teozoflara göre, daimon terimi eski Yunan tradisyonunda aynı zamanda “düşünce formları” anlamında da kullanılmıştır.
Daimon sözcüğü Avrupa’da zamanla
demon sözcüğüne dönüşmüş ve ilk anlamlarını yitirerek, Hıristiyanlık döneminde cin ve şeytan anlamında kullanılmıştır.
Biz burda Daimonu Bir İnsanın İçindeki Tanrı olarak kullanacağız.Her Daimon un içinde tanrı kanı vardır.
Evet alımlara ben bakacağım.Görünümleri bir insanınkiyle aynı istediğiniz ünlüyü alabilirsiniz.İsteyen Karanlık taraf isteyen Aydınlık taraf olabilir.
Daimonlar;
+İnsan gibi hareket ederler ve insna şeklindedirler(bazı sorular varda yürüyebiliomuyuz tarzında)
+ Güçlüdürler
+Uçamazlar ancak hareketleri normal bir insanınkinden seridir.
+Büyücü Daimonların büyüleri normal büyücününkinden güçlüdür
+Ömürleri 100 - 130 yıl arasıdır...
.
.
.
ve daha fazlası...